Jak powszechnie wiadomo „przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę”. Kierując się tą wzniosłą ideą nasza zgraja, złożona z dwóch łotrzyków, wojownika oraz jednego chromego, ślepego i niedołężnego starca, któremu bez mała dwadzieścia osiem wiosen upłynęło, wyruszyła na straceńczą wyprawę w dzikie ostępy Połoniny Caryńskiej. Wiedzeni przez starożytne (zapewne Lechickie) runy, wyryte na zapomnianych przez historię grobowcach, bez wytchnienia wędrowaliśmy śród szczytów, targanych straszliwym wiatrem.
Nie bacząc na doskwierający głód, będący niechybnie sprawką tajemniczych sabotażystów, którzy zapomnieli mi przypomnieć, żebym wziął prowiant z wozu, niestrudzenie dążyliśmy do celu naszej wędrówki i ku mojemu zdziwieniu dotarliśmy doń bez strat w ludziach. Nie pozostaje mi zatem nic innego, jak czekać z niecierpliwością na nasze kolejne wspólne wyprawy.
Odstęp między wikingiem a Słowianami nie jest przypadkowy… Lew nie sprzymierza się z kojotem!
ZBiR: Czcibor, Ivarr i Jarogniew Połonina Caryńska
Takich dwóch jak nas trzech to nie ma ani jednego!
ZBiR: Czcibor, Ivarr i Jarogniew
Mama mówiła: „zawsze mierz wysoko”…
ZBiR: Ivarr i Gniewomir
W tym przypadku kostur nie jest atrybutem mędrca, tylko kulawego.
ZBiR: Jarogniew
Pozer, leser, wichrzyciel i rozsadnik. Słowem – Czcibor.
ZBiR: Czcibor
„Poprzez gór omglony szczyt, lećmy zanim wstanie świt…”
ZBiR: Ivarr i Jarogniew
Ej, Ty! Mam dla Ciebie questa!
ZBiR: Czcibor i Jarogniew
Wiecie co dzieli wikingów od Słowian? Przepaść intelektualna!
ZBiR: Czcibor i Ivarr
Wiking – ideolog… To trochę jak golem – filozof.
ZBiR: Ivarr
Gniewomir – dla przyjaciół „Teoś”, dla wrogów „Pan Teoś”.
ZBiR: Gniewomir
Szlak wiodący ku nowym przygodom
ZBiR: Czcibor, Ivarr i Jarogniew